แต่ไม้ต้นนี้ขึ้นอยู่ริมบ้าน แถมเอียงเข้าหาบ้านด้วย
พ่อลูกช่วยกันโค่นอยู่ ๑๕ นาที
เร็วมากเมื่อเทียบกับเวลากว่า ๕ ปีซึ่งไม้ต้นนี้โตขึ้นมา
ลองนึกดู...
กว่าฅนฅนหนึ่งจะเติบใหญ่ ใช้เวลากี่ปี แต่ขับรถหลับใน ชนโครมเดียวตาย
สัมภาษณ์กี่ครั้ง รอกี่เดือน กว่าจะได้งาน แต่แค่เซ็นชื่อแกร้กเดียว พ้นสภาพพนักงานเรียบร้อย
จีบกันมากี่เดือน คบกันมากี่ปี แต่เพียงประโยคเดียว ความสัมพันธ์ก็เลิกลาลง
การสร้างนั้นยากและต้องใช้เวลา
แต่การทำลายนั้นง่ายและฉับพลัน...โดยเฉพาะเรื่องความสัมพันธ์
บางครั้งเราโกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้
เราใช้วาจาดั่งพร้าเล่มคม เราตัดจิตใจฅนดั่งตัดต้นไม้
หากไม้นั้นขึ้นมาเอง เราอาจไม่รู้สึกมากนักกระมัง กับการกระทำของเรา
แต่ถ้าหากเป็นไม้ที่เราปลูกด้วยมือของเราเองล่ะ
แล้วยิ่งถ้ามันกำลังจะทำลายสิ่งอื่นที่สำคัญของเราอีกด้วย
แม้ลำบากใจอย่างไร ก็คงต้องตัดใจโค่น เหมือนกับที่ผมและพ่อเพิ่งทำไป
การปลูกต้นไม้ด้วยสักแต่ปลูกนั้น เชื่อเถิดว่า ไม่คุ้มกันหรอกกับที่ต้องมาทำใจตัดทิ้งภายหลัง
ใจร่มๆ ใช้เวลาพินิจพิเคราะห์ให้ดีก่อนจะปลูกความสัมพันธ์
อย่าลืมว่า...
การสร้างนั้นยากและต้องใช้เวลา มากกว่าการทำลาย มากนัก
