แม่เคยบอกว่า ผมเหมือน แมงป่อง ใครเข้ามายุ่งไม่ได้ โดยต่อยทันที...
เวลาที่เถียงแม่ แม่มักพูดว่า เอ็งไม่รู้หรอก วันนึงมีลูก เอ็งจะเข้าใจ
เวลาเถียงพ่อ พ่อมักพูดว่า ถ้าเป็นคนอื่น กรูไม่พูดแล้ว กรูเหนื่อย แต่เมิงเป็นลูก กรูเห็นอะไรไม่ถูกไม่ดี ก็ต้องว่า ต้องเตือน ฟังกันบ้าง ถ้าเป็นคนอื่น เขาไม่พูดไม่เตือนเมิงแล้ว...
อวดดีมาตลอดว่าเข้าใจสิ่งที่พ่อกับแม่พูด
แต่เพิ่งจะเข้าใจคำว่า รัก มากขึ้นก็วันนี้เอง
เข้าใจว่าทำไม รัก ถึงอดทนนาน ทำสิ่งดีๆให้ ไม่ยินดีในการประพฤติผิด และยอมรับทุกอย่าง
เมื่อไม่กี่วันนี้ เพิ่งได้รับรู้มุมมองของคนอื่นที่มีต่อตัวผมเอง ความคิดเห็นเรื่องตัวผมที่เขาพูดคุยกัน เรื่องที่เขาคิดว่าจะบอกผมซักวันหนึ่ง ที่ไม่ใช่วันนี้...
หลายความรู้สึก ทั้งบวกและลบ หลายความคิดที่ตามมา
แต่ให้คิดทั้งหมดคงไม่ไหว หนังสือก็วางอยู่ตรงหน้า อีก 3-4 วันก็จะสอบแล้ว
เอาเป็นว่า ตอนนี้ ขอดู fact ว่าที่เขาพูดมันจริงหรือเปล่าก่อนก็พอ ซึ่งจริง!!!
ยังไงก็ขอบคุณพระเจ้าที่ได้รู้ พระเจ้าคงรู้ว่า ตอนนี้ผมเริ่มยอมรับตัวเองได้มากขึ้นละมั้ง
ขอบคุณพระเจ้า ที่เขียนพระคัมภีร์ไว้เตือนเรา
ขอบคุณพ่อ แม่ พี่ เพื่อน น้อง และอีกหลายคน ที่รักผม
ขอบคุณที่เคยเตือนผม แม้ผมจะ "ไม่ได้ยิน" ก็ตาม...
สู้ต่อไป อาร์ทธ !!
No comments:
Post a Comment