(วิธี) การแก้ปัญหา

วันนี้ สอบเสร็จแล้วกำลังจะกลับบ้าน ฝนก็ตก (หนักมากๆ)
ระหว่างที่ยืนรอขอให้ฝนหยุดตก พลางคิดอยู่ว่าจะกลับบ้านทางไหน
ก็เกิดคำถามขึ้นมาในใจ ขอให้ฝนหยุดตกไวๆเพื่ออะไร จะรีบไปไหน ไปทำอะไร...

เกิดสูญญากาศทางความคิดขึ้นมาในหัวแว้ปนึง ก่อนจะคิดได้ว่า เรายังไม่มีจุดหมายเลย เร่งเร้าเอาวิธีการ(ตามที่ใจอยาก)เสียแล้ว

เมื่อไตร่ตรองหาจุดหมายได้ (รู้ตัวแล้วว่า เย็นนี้ต้องการอะไร) ฝนก็เริ่มซา แต่ยังตกอยู่ให้พอเปียก
บางคนยืนรอนิ่งๆ บางคนนั่งรอด้วยกันกับเพื่อน บางคนยืนบ่นอย่างหัวเสีย บางคนลุยฝนออกไปเลย มีคนยอมขึ้นแท็กซี่ด้วย ส่วนคนที่พกร่มมา แน่นอน ไม่กลัวเปียกอยู่แล้ว

ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ยืนอยู่เฉยๆระหว่างที่ฝนตกหนัก พอฝนเริ่มซา ก็คิดว่าจะเดินเลียบทางเดินไปตามหลังคากันฝน อาจจะอ้อมหน่อย แต่จะไปโผล่ที่ประตูซึ่งจะสามารถขึ้นสะพานลอยข้ามไปฝั่งตรงข้ามได้พอดี

เดินเข้าจริงๆ ไม่ได้ง่ายอย่างที่ผมคิดแฮะ เพราะทางเดินไม่ได้ถูกออกแบบให้เชื่อมกันจริงๆ บางช่วงหลังคาโหว่ บางช่วงมีคนเอารถมาจอดขวางอย่างไม่คิดถึงคนอื่น
ระหว่างทางเดินจะมีแอ่งน้ำเป็นระยะๆ ผมเห็นบางคนเดินลุยแอ่งน้ำตรงหน้า บางคนเดินอ้อมไปไกล บางคนถอดใจถอยกลับไปนั่งพัก มีบางคนทำกระโดดเหยงๆ เหมือนจะหลอกตัวเองว่าเท้าจะไม่เปีียกอย่างนั้นแหล่ะ

เดินอ้อมไปนาน อีกนิดก่อนจะุถึงประตู ฝนก็หยุดตก...

นึกถึงบางคน คงบอกว่า ผมเสียเวลาเดินฟรีๆ รอเฉยๆก็สบายแล้ว ไม่ต้องเดินให้เหนื่อย

แต่ผมไม่คิดอย่างนั้น
จริงอยู่เดินมาตั้งไกล อาจจะเหนื่อยบ้าง แต่คนที่ไม่เดิน เขาก็ไม่ได้เรียนรู้ ไม่ได้เห็นโลกกว้างๆมากกว่ามุมมองแคบๆใต้ตัวตึก ไม่ได้สนุกและมีชีวิตชีวาไปกับการผจญภัย ไม่ได้รู้จักหนทางใหม่ๆ ผมว่าเขาต่างหากที่เสียเวลาไปอย่างเปล่าประโยชน์ เขาเสียความสุขของการมีชีวิตอยู่ไปตั้งนาน

ชีวิตคนเรา เรื่องเกินคาดคิดอย่างเช่นฝนตกวันนี้ เกิดขึ้นได้เสมอ ประสบการณ์ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา แต่มันคือ วิธีที่เราใช้ในการจัดการกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราต่างหาก
บางครั้ง การรอ ก็เป็นสิ่งดี แต่บ่อยครั้ง การลุกขึ้นทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ ก็เป็นสิ่งที่ดีกว่า

มนุษย์เราทุกคน มีความฉลาดและมีสติปัญญา ไม่มีใครโง่กว่าใครจริงๆหรอก แน่นอน ผมหมายถึงว่า ไม่มีใครฉลาดกว่าใครจริงๆด้วย เราต่างมีเรื่องที่เราเชี่ยวชาญชำนาญแน่ๆ ดังนั้น วิธีการในการแก้ปัญหาของคนเราจึงสามารถแตกต่างกันได้ตามความถนัดของแต่ละคน

สำคัญที่ว่า เรามีเป้าหมายที่จะไปหรือยัง เพราะเราแก้ปัญหาเพื่อไปต่อให้ถึงเป้าหมาย ไม่ได้แก้ปัญหาเพื่อแก้ปัญหา
หากไม่มีเป้าหมายชัดเจน อาจไม่เพียงโดนยัดเยียดเป้าหมาย อาจโดนยัดเยียดวิธีการอีกด้วย

เมื่อถึงเวลานั้น อย่าว่าแต่จะเป็นเจ้าสาวที่กลัวฝนเลย อย่างมากก็คงเป็นได้แค่ เด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่กลัวจะเป็นหวัดเพราะละอองฝนตามที่พี่ชายบอกเธอมา