ผมไม่แน่ใจว่า นอกจากมนุษย์แล้ว ยังมีสิ่งมีชีวิตอื่นๆ อีกหรือไม่ ในโลกนี้ ที่มีความสามารถในการคิด...
สามารถคิดได้อย่างซับซ้อน ที่จริงจะเรียกว่า เล่นกับความคิดก็คงไม่ผิดนัก
ในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา คำห้ามหนึ่งที่ผมมักได้ยินอยู่บ่อยๆ คือ อย่าให้เราเล่นกับความคิด
เพราะเราจะถูกหลอกความคิด
(ในบางเวลา ผู้พูดถึงกับกล่าวอ้างเพิ่มเติมว่า หากเขายังถูกหลอกความคิดได้
ตาดำๆอย่างเรา ย่อมต้องถูกหลอกความคิดแน่นอน... ครับ เขาพูดถูก)
นอกจากคำห้ามดังกล่าวแล้ว คำห่วงใยคำโตอีกคำหนึ่ง คือ ผมมีปัญหาทางความคิด
ไม่รู้สินะ ผมอาจจะมีปัญหาจริงๆ ก็ได้ หรือเพียงเพราะผมคิดต่างจากกลุ่มคนที่ผมอยู่ด้วยในเวลานั้น
วิธีคิดที่ผมใช้จึงกลายเป็นปัญหาไป
แต่ในตอนนี้เมื่อผมมองย้อนกลับไป ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า
วิธีคิดแบบไหนกันแน่ที่เป็น อุปสรรค ต่อการใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ปกติ
เพราะมนุษย์มีความสามารถในการคิด เราจึงสามารถแยกแยะได้ว่า
อะไร คือ ความจริง ข้อเท็จจริง หรือ ความคิดเห็น
เราจึงสามารถเรียนรู้ได้ ไม่ใช่เพียงแค่รู้เยอะ สามารถใช้เหตุผล จินตนาการ ร่วมกับความรู้สึกได้
และสามารถเลือกได้ ว่าเราต้องการเห็นโลกแบบไหน
หรือจะพูดให้ง่ายขึ้น ก็คือ เรามองเห็นโลกนี้และ ยอมรับความจริงได้ เท่าที่เราเป็น
มนุษย์เรามีศักยภาพทางความคิดมากพอที่จะควบคุมจิตใต้สำนึก
แต่บ่อยครั้ง หลายคนกลับถูกควบคุมจากจิตใต้สำนึกของตัวเอง
มันมีผลต่อทัศนคติ โลกทัศน์ ความรู้สึก และพฤติกรรมถาวร (สันดาน) ของเรา
ซึ่งนั่นก็จะมีผลต่อการตัดสินใจและวิถีชีวิตของเรา รวมถึงการใช้เหตุผลและการแสดงออกของเราด้วย
คนพวกนี้ส่วนมากเป็นคนจริงใจ ที่มักทำผิดโดยสุจริตใจ
ณ ที่ลึกแห่งจิตใจภายใน ทุกสิ่งอย่างของชีวิตแต่ละคนเริ่มต้นที่นี่ ทั้งที่เรารู้ตัว และเราไม่รู้ตัว
อะไรก็ตามที่ถูกปลูกขึ้นที่นี่ จะเจริญและออกดอกผลอยู่ภายนอกให้ตัวเราเองและคนอื่นเห็นได้
ในน้ำคนเห็นหน้าคนฉันใด ความคิดจิตใจของคนก็ส่อคนฉันนั้น
บางคนกลัวบางอย่างโดยไม่มีเหตุผล บางคนเกลียดบางอย่างโดยไร้สาเหตุ
หรือบางคนไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมถึงชื่นชอบบางสิ่ง
มีบางสิ่งถูกปลูกเอาไว้ในเราแต่ละคนแน่ บางคนก็รู้ตัวและตั้งใจปลูก บางคนก็ไม่ใส่ใจว่าตัวเองปลูกอะไร
และหลายคนถูกยัดเยียดโดยไม่รู้ตัว
อะไรก็ตามที่อยู่ที่นี่ จะกลายเป็น เรื่องจริง ของคนๆนั้นไป
และเขาจะเห็นโลกนี้ ผ่านแว่นสายตาที่เขาไม่รู้ตัวว่าสวมอยู่
ทำให้เขาเห็นสิ่งต่างๆ ที่บิดเบือน
บางคนเรียกคนพวกนี้ว่า คนบ้า หรือคนไม่ยอมรับความจริง
แต่จากมุมมองของเขา เขามองไม่เห็น ความจริงอื่นอีกแล้ว นอกจากความจริงที่เขาเชื่อและยึดถืออยู่
ผมคิดว่า คนยุคนี้ หลายคนคุยกันไม่รู้เรื่อง
ก็เพราะต่างฝ่ายต่างคิดว่า ฉันถูก ฉันอยู่ฝ่ายความจริง และเธอ (คุณ เอ็ง มึง) อยู่คนละฝั่งกับฉัน
จนมีบางคนหวังดีประนีประนอมให้ว่า ก็จริงทั้งคู่นั่นแหล่ะ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองอย่างไร!!
ความจริงแท้ นั้นมีอยู่แล้ว และมีเพียงหนึ่งเดียว แต่เราจะยอมรับหรือเปล่า
หนทางเดียวในการอยู่ในความจริง คือ การยอมรับความจริง ไม่ใช่สร้างความจริง
สิ่งที่น่าเจ็บปวด คือ หลายคนถูกหลอกว่าอะไรคือ ความจริง
ด้วยสิ่งที่เกิดขึ้นจริงกับตัวเขาเอง ด้วยประสบการณ์ ด้วยความรู้สึก ด้วยความรู้
เราจำเป็นต้องรักความจริง
จิตใจของคนเรานั้นซับซ้อน ยิ่งสิ่งรอบตัวเราสับสนอลม่านมากเท่าไหร่
หัวใจเราก็มีโอกาสยุ่งเหยิงได้มากเท่านั้น หากเราไม่ดูแลวนอุทยานแห่จิตใจของเราให้ดี
และยิ่งหัวใจเราสับสน เราก็จะยิ่งถูกหลอกได้ง่าย
และยิ่งเราถูกหลอกง่ายเท่าไหร่ เราก็จะยิ่งหันหลังให้ความจริงมากเท่านั้น
แม้ความจริงจะอยู่ใกล้เราแค่คืบก็ตาม
ความประสงค์ในใจของคนเหมือนน้ำลึก แต่คนที่มีความเข้าใจจะสามารถโพงมันออกมาได้ พระธรรมสุภาษิต 20:5
No comments:
Post a Comment