วันนี้นั่งฟังน้องคนนึงเล่าเรื่องเพื่อนของเขาที่เลือกเกิดเป็นหญิงไม่ได้ แต่เลือกใช้ชีวิตแบบผู้หญิงได้ ฟังเพลินๆ คิดเชื่อมโยงไปมา อยู่ๆก็เข้าใจเรื่องของขอบเขตชีวิตมากขึ้น
ปกติคนเราเลือกอย่างมีเหตุผลและเลือกในสิ่งที่เห็นว่าดีที่สุด ดังนั้น การที่คนหนึ่งคนยอมที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิต เพราะเขาเห็นว่าชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปเป็นสิ่งที่ดีกว่า
ดังนั้นแล้ว คนที่เป็นนักเรียนรู้ตลอดชีพ ชีวิตของเขาจะขยายได้ไม่จำกัด ยิ่งสะสมความจริงไว้ในชีวิตมากเท่าไหร่ ชีวิตยิ่งขยายออกมากเท่านั้น
คิดถึงตรงนี้ ก็นึกพระคัมภีร์ข้อหนึ่ง (อิสยาห์54:2) ที่บอกว่า จงขยายสถานที่แห่งเต็นท์ของเจ้า... พระคัมภีร์ใช้คำว่า enlarge เป็นคำที่ให้ภาพชัดเจนมาก เพราะในการขยายเต็นท์สมัยก่อน ต้องทำการขยายหมุดปักทุกตัวออกในทุกทิศทาง ความใหญ่ของเต็นท์หลังใหม่จึงยังมี(พระเจ้าเป็น)จุดศูนย์กลางเดิม น่าเสียดายที่บางคนเข้าใจตามรูปแบบไปว่า เราต้องขยายชีวิตออกทุกด้าน"อย่างเท่าๆกัน"
ขยายชีวิตทุกด้านน่ะใช่ แต่ไม่ใช่ทุกด้านเท่ากันแน่ การขยายชีวิตอย่างสมดุลย์ จึงเป็นเรื่องที่ต้องพิจารณาเป็นรายบุคคล ตราบเท่าที่โลกนี้ยังไม่มีใครเกิดมาเหมือนกัน 100%
และถ้าดูจากพระคัมภีร์ข้อนี้กันจริงๆ ก็จะพบลักษณะของการขยายชีวิตที่น่าสนใจ ดังนี้
1. ขยายออกด้วยการแก้ไขสิ่งที่หย่อนยานให้ตึงพอดี (stretch) คล้ายๆการตั้งสายกีตาร์น่ะ ดังนั้น ต้องรู้จักประมาณตัวเองด้วยว่าการเหยียดสุดของเราอยู่ตรงไหน
2. ขยายออกจากสิ่งที่มีอยู่ (spare not) นำมาใช้ซะวันนี้ ไม่ต้องเผื่อวันหน้า ไม่หวง ไม่กั๊ก ลองมองดูว่าสิ่งรอบตัวที่มีอยู่ในมือเรา อะไรที่วันนี้ เวลานี้สามารถนำมาใช้พัฒนาชีวิตเราได้
3. ขยายออกด้วยการเสริมเพิ่ม ทำให้ยาวขึ้น (lengthen) อ่านหนังสือมากขึ้น ใช้ภาษาอังกฤษมากขึ้น อยู่กับคนมากขึ้น พอจะเห็นภาพนะครับ อะไรก็ได้ซึ่งมักเป็นสิ่งที่เราเองก็ไม่ค่อยได้ทำมาก่อน
ถ้าจะสรุปง่ายๆ สำหรับ 3 ขั้นตอนแรก ซึ่งเน้นที่ เชือก 1. ทำเชือกหย่อนให้ตึง, 2. ถ้ามีปม ถ้าทบไว้/มัดไว้ แก้ออกซะ, 3. ต่อสายให้ยาวที่สุดเท่าที่ทำได้
และขั้นสุดท้าย สำคัญมาก การทำให้หมุดแข็งแรง (strengthen) คงไม่มีประโยชน์อะไรใช่มั้ยครับ ถ้าเต็นท์ใหญ่ขึ้น คนอยู่ได้เยอะขึ้น แล้วมันก็พังลงมาทับคนเหล่านั้นที่อยู่ภายในเต็นท์
ดังนั้น การที่เราต้องรู้ว่าเต็มที่ของเรา ณ เวลานี้ อยู่ตรงไหน เพื่อเราจะได้ลงหมุดให้แข็งแรงได้ จึงเป็นเรื่องสำคัญมากเช่นกัน แล้วเมื่อเวลาผ่านไป กระบวนการขยายหลักหมุดชีวิตก็จะเริ่มขึ้นอีก รอบแล้วรอบเล่าจนกว่าเราทั้งหลายจะไปถึงความสมบูรณ์นั่นแหล่ะครับ (หรือ ตายก่อนก็ไม่รู้นะ ^^) ดั่งที่ วินสตัน เชอร์ชิล อดีตนายกฯอังกฤษ เคยกล่าวไว้ว่า "การพัฒนา คือ การเปลี่ยนแปลง ความสมบูรณ์แบบ คือ การเปลี่ยนแปลงบ่อยๆ"
เต็นท์ใหญ่ที่แข็งแรง รองรับคนได้มากฉันใด คนที่มีชีวิตใหญ่และแข็งแรง ก็รองรับคนได้มากฉันนั้น
Thanks ka
ReplyDeleteอ่านแล้วหนุนน้ำใจ