เงียบหายไป 2 อาทิตย์ ไม่ได้ขี้เกียจนะ แต่ช่วงนี้อุทิศคอมพิวเตอร์ให้กับภารกิจ(ฮาร์ดดิส)กู้ชาติ ก็เลยต้องสละกิจกรรมบางอย่างนิดหน่อย แต่ก็จดประเด็นต่างๆที่ได้เรียนรู้เอาไว้ตลอด สังเกตว่าช่วงที่ผ่านมา มีคำถามเข้ามาในชีวิตบ่อยๆ หลายคำถามฟังดูง่าย แต่ยากจะตอบ อย่างไรซะ ทุกคำถามก็ช่วยทำให้รู้จักตัวเองมากขึ้น จะเล่าบางคำถามให้ฟังนะ(จะลองตอบเองก่อนอ่านก็ได้นะ ชิวชิว)
คำถาม "ทำไมปลาไม่จมน้ำตาย" แต่คนจมน้ำตาย กลับกัน ปลาดิ้นแด่วๆบนบก แต่คนอยู่ได้นับ10ปี
(ที่ออฟฟิซเพิ่งถอยตู้ปลามาตั้ง นั่งมองเพลินๆก็ได้คำถามนี้มา)
คำตอบ สิ่งมีชีวิตแต่ละชนิดมีที่อยู่ของมัน แม้จะเป็นคนเหมือนกันแต่ก็มีเอกลักษณ์ที่ต่างกัน มีความชอบแตกต่างกัน บางคนชอบลม บางคนชอบน้ำ บางคนชอบเมืองใหญ่ บางคนชอบทุ่งกว้าง บางคนชอบคิด บางคนชอบทำ...
แม้คนเราจะไม่ใช่ปลา แต่จะคบใคร อยู่ใกล้กับใคร หากไม่เข้าประเภทกัน ระวัง "ตาย" (อย่างน้อยก็เลี้ยงไม่โตล่ะน๊า)
------------------------------------------------------
คำถาม "รู้ได้อย่างไรว่าเขาไม่หลอกเรา"
(ช่วงนี้เจอคนมาขอตังค์เยอะเเยะ ล่าสุด ตอนเดินกลับบ้าน เจอป้า2คน ขอตังค์ 20 บาท จะไปหมอชิต ตอน 4 ทุ่ม พอให้แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่าเคยมีน้องคนนึงถามคำถามนี้)
คำตอบ ไม่รู้ และไม่คิดจะรู้ด้วย ช่วยคือช่วย ช่วยแล้วจบ ไม่เคยเก็บมานั่งคิด ไม่เคยจำไว้เป็นบุญคุณ
ผมเคยเดือดร้อนเรื่องเงิน เพราะใช้เงินไม่เป็น จนต้องดื่มน้ำแทนข้าวมาแล้ว ตั้งแต่สมัยมาอยู่กรุงเทพใหม่ๆ ข้าวบูดก็กินมาแล้ว เพราะมันไม่มีอะไรจะกิน เดินเป็นกิโลๆเพราะไม่มีตังค์ค่ารถก็เคย แต่ก็ไม่ได้บอกใครหรอกนะ ไม่รู้จะบอกทำไม ไม่ชอบให้ใครต้องมาลำบากเพราะสิ่งที่เราต้องรับผิดชอบ คนจะชอบนึกว่าผมสุขสบายมาตลอด ก็แค่ทำให้ดูเหมือน คงติดนิสัยพ่อมา ต้องจะเป็นจะตายจริงๆ ถึงจะออกปากขอความช่วยเหลือ คนเคยเดือดร้อน ก็พอจะมอง อาการ ของคนเดือดร้อนออกอยู่บ้างนะ
แม้ผมจะรู้ว่าคนอื่นคงไม่ได้เป็นอย่างเรา แต่ถ้าลองเขาออกปาก ขอ เขาก็คง ต้องการ/จำเป็น + ทำเองไม่ได้ ไม่มากก็น้อย ถ้าเราเชื่อว่าเขาเดือดร้อนจริงและยอมรับ ราคา ของการช่วยเหลือได้ ช่วยไปเถอะครับ โลกของเรายังมีที่ว่างให้กับความเมตตากรุณาอีกมาก ทำจิตใจของเราให้กว้างขวางดีกว่าปล่อยให้จิตใจของเราคับแคบเพียงเพราะกลัวถูกหลอก หรือเกรงว่าจะไม่เกิดประโยชน์สูงสุด เอากันจริงๆ เราก็ยังมีค่าใช้จ่ายอีกมากที่ประหยัดได้ เพื่อผู้อื่น (ถ้าชีวิตนี้ไม่เคยจดค่าใช้จ่าย อย่าพูดเรื่องใช้เงินให้เกิดประโยชน์สูงสุดดีกว่ามั้ง)
------------------------------------------------------
คำถาม อะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้เรารักคนคนหนึ่ง
(เดินไปส่งเพื่อนคนหนึ่งกลับบ้าน ขากลับเจอเพื่อนอีกคนหนึ่งยืนรอรถอยู่ คุยกันไปคุยกันมา จนมาถึงคำถามนี้)
คำตอบ ..คิดนานมักๆ สำหรับคำถามนี้ คิดไปคิดมา ไม่คิดดีกว่า ใช้ใจนึกเอา ...ถ้าผมจะรักผู้หญิงคนหนึ่ง เหตุผลหลักที่เลือกคนนี้ คือ "ความมั่นใจ"
สำหรับผม ความรัก และ เหตุผล เป็นเรื่องที่ใช้ประกอบกัน ไม่ได้ใช้เป็นเหตุเป็นผลกัน จะว่าไป ความรู้สึกก็ใช้เป็นเหตุผลได้ เพียงแต่ไม่ได้ใช้เดี่ยวๆเท่านั้นเอง ดังนั้น จุดหลักใหญ่ คงเป็นความมั่นใจแหล่ะว่า คนนี้ ถ้าต่างฝ่ายต่างก็เลือกตรงกัน จะบอกว่าเหตุผลไม่ต้องมี คงไม่ใช่
ดั่งที่ จอห์น แม็กซเวลล์ เคยกล่าวไว้ว่า "ความสำเร็จไม่ใช่เรื่องของจุดหมายปลายทางเท่านั้น แต่เป็นเรื่องของกระบวนการ"
หากตลอดทางเราให้พระเจ้านำเรามาตลอด การพัฒนาการในแต่ละขั้นแต่ละเวลา คงเป็นเรื่องราวและเหตุผลที่หนักแน่นมากพอที่เราจะพูดให้คนคนหนึ่งได้ยินอย่างมั่นใจว่า ฉันรักเธอ
------------------------------------------------------
คำถาม คนนี้จริงๆหรือครับ
(นับตั้งแต่ชีวิตได้รู้จักพระเจ้า เดินผ่านวันคืนบนเส้นทางแห่งความรอด ที่แม้บางครั้งจะล้มลุกคลุกคลานไปบ้าง เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง แต่พระเจ้าก็ช่วยมาตลอด ทำให้มั่นใจว่าพระเจ้ารักเรามากพอ ทำให้ยอมพระเจ้ามาเรื่อยๆจนถึงเรื่องครอบครัว แม้การมีครอบครัวที่ดีและอบอุ่น จะเป็นความตั้งใจมาตลอดชีวิต แต่หากพระเจ้าเห็นว่าอยู่คนเดียวดีกว่าก็ยินดี
พอมาถึงจุดตระหนักว่าเราเป็นของพระเจ้า จะมีครอบครัวหรือไม่ ไม่สำคัญ เพราะเราเป็นคนของพระเจ้า ก็ได้กลับมานั่งทบทวนชีวิต ให้พระเจ้าเป็นศูนย์กลาง พิจารณาทางที่จะเดินต่อไป ดูเหมือนหลายๆอย่างพุ่งเป้าไปที่ การแต่งงาน ดูเหมือนการเเต่งงานสำหรับผม จะเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับภารกิจของผมบนโลกใบนี้ (จริงๆก็ตั้งใจทำให้เสร็จอยู่แล้วแหล่ะนะ แม้จะคนเดียวก็เถอะ)ประมวลกันเข้า ก็ได้ผู้หญิงลักษณะหนึ่ง วันนั้นผมไม่เคยคิดว่าเธอมีอยู่จริง ก็บอกพระเจ้าไป แล้วพระเจ้าก็นำเข้าสู่จังหวะของห้วงเหวแห่งชีวิต
หลังจากผ่านจุดวิกฤติมา ชีวิตเริ่มหันหัวขึ้น เริ่มทำงาน เริ่มดูแลชีวิตตัวเองได้ เริ่มกลับมาคิดเรื่องนี้อีกครั้งตามที่พระเจ้าสำแดงไว้ มีหลายคนที่พระเจ้านำมาให้รู้จักมากขึ้น แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ผมสนใจกว่าทุกคน ดูๆแล้วก็น่าจะใช่ แต่ก็ยังไม่มั่นใจ
เรื่องของเรื่องคือ ผมกลับไปอ่านบันทึกปี 2007 ซึ่งผมเขียนลักษณะที่ภรรยาผมควรจะเป็น น่าประหลาดใจว่าในรายละเอียดหลายๆอย่างๆจากที่ลองถามคนใกล้ชิด ตรงกับลักษณะ ของน้องผู้หญิงคนนี้ที่ผมกำลังสนใจอยู่!! น่าประหลาดใจยิ่งขึ้นที่ในบันทึกเล่มนั้นไม่มีแม้แต่ชื่อของน้องคนนี้เลย
แต่ความประหลาดใจ ก็มาพร้อมกับคำถามว่า คนนี้จริงๆหรือครับ แล้วจะเป็นไปได้อย่างไร ดูเหมือนว่าหลังจากผมถามคำถามนี้ พระเจ้าก็นำผมไปสู่การเดินทางเพื่อค้นพบความโปรดปรานของพระเจ้า(ภรรยา) เป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นจริงๆ ไม่รู้ว่าจะไปทางไหน จะไปถึงได้อย่างไร จะไปถึงเมื่อไหร่ จะใช่คนนี้หรือเปล่า รู้อย่างเดียว พระเจ้าสัญญาว่าจะได้รับ สิ่งดี ตามพระสัญญาแน่)
คำตอบ ...... (ไว้แต่งงานเมื่อไหร่ จะมาบอกคำตอบของพระเจ้านะครับ ^^)
No comments:
Post a Comment