ความมืด ..พายุ.. แสงสว่าง และความหวัง

เมื่อประมาณเดือนก่อน เพื่อนสนิทของผม บอกว่า สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับผม มันจะมาเหมือนพายุ.. พายุทอนาร์โดลูกใหญ่ๆ ให้เตรียมตัวให้ดี

ไม่รู้วันนี้ พายุลูกนั้นพัดเข้ามาหรือยัง หรือนี่เป็นแค่ ลม กำลังแรงที่พัดมาก่อนพายุแค่นั้น

รู้สึกเหมือนชีวิตกำลังถูกปั่นและหมุนอย่างรวดเร็ว รุนแรง และบ้าคลั่ง แค่ยืนเฉยๆก็ยากแล้ว
รู้สึกเหมือนความมืดกำลังแผ่ขยายปกคลุมไปทุกเส้นทางชีวิตที่นึกคิดออกและเคยมองเห็น เหมือนรอบข้างกำลังมืดลงเรื่อยๆทุกวินาที

ที่สำคัญ ภารกิจ ที่ต้องทำต้องรับผิดชอบ ยังเรียกร้องให้เดินทางต่อไป ...ไม่ใช่แค่ไม่เห็นทาง ตัวของตัวเองยังมองไม่เห็นเลย การมีอยู่ของเรา เกิดขึ้นเพียงเพราะเรารู้ตัวเองว่ามีอยู่จริง เพียงเพราะยังมีสติอยู่ ไม่ได้เกิดจากสัมผัสทางสายตา

รู้สึกถึงความอ่อนล้าทางจิตใจที่แผ่ขยายมาถึงร่างกายมากขึ้นเรื่อยๆ

สิ่งที่นึกถึงที่สุดตอนนี้ คือ แสงสว่าง แม้เพียงเป็นแสงเล็กๆจากหิ่งห้อยตัวน้อยสักตัวหนึ่งก็ยังดี ยิ่งช่วง 5-6 วันนี้ "สาร" ที่ส่งมาถึงชีวิต มีแต่เรื่อง "แสงสว่าง" ในขณะที่ชีวิตก็ดูเหมือนจะยิ่งมืดมนลงทุกที ไม่รู้เหมือนกัน จะเป็นอย่างไรต่อไป


Dear God,

Your light is my hope, Your joy is my strength, Your love is my life.
in the mist of the darkness, the light of a little candle can be seen from afar.
let me see Your Light, let me be your light.
let your Light come into my life, let Your Light come to be my Life.
let me be Yours, let yours be mine.

i believe as You said, power of the dark shall not overcome The Power of Light.