ห่วง...

แม่เคยบอกว่า ผมไม่เข้าใจหรอกว่า แม่ห่วงผมขนาดไหน จนกว่าผมจะมีลูกเอง...

ผมมักนึกในใจว่า ทำไมจะไม่เข้าใจ ลูกแกะก็เคยมีตั้งหลายคน

ผ่านไปหลายปี จนได้กลับมาดูแลคนอีกครั้ง

อาจเพราะวันนี้โตขึ้น เป็นผู้ใหญ่ขึ้น รักคนอื่นมากขึ้นละมั้ง ถึงห่วงขนาดนี้
เขาจะกินยังงัย อยู่ยังงัย ทำงานเหนื่อยมั้ย อธิษฐานหรือยัง มีอะไรสงสัยหรือป่าว รักพระเจ้ามากขึ้นมั้ย ปลอดภัยดีมั้ย
มันสารพัด สารเพ จะคิดเป็นห่วง
แต่ท้ายที่สุด ก็มีแต่ต้องขอพระเจ้าดูแล และไว้วางใจพระเจ้าว่าพระองค์ดูแลคนที่เรารัก เราเป็นห่วงได้ดีที่สุด ดีกว่าเรามากมายนัก

เริ่มเข้าใจแม่มากขึ้นแล้ว ว่าแม่ห่วงเราขนาดไหน

แน่นอน พระเจ้าคงห่วงเรามากกว่านั้น