ช่างเป็นความรู้สึกที่เนิ่นนานเสียเหลือเกิน ทั้งที่ความจริง เวลาเพิ่งจะผ่านไปประมาณ 2 สัปดาห์เท่านั้นเอง
นับตั้งแต่ไปค่าย ที่พระเจ้าตอบคำอธิษฐานให้พ่อเลื่อนวันนัดหมอของแม่ไป 1 สัปดาห์ ทำให้เราได้อยู่ค่ายเต็มๆ
ไปค่ายครั้งนี้ ให้รู้สึกเหมือนเมื่อก่อน สมัยทำค่ายผู้สนใจ
มีโอกาสได้นมัสการ 2 ครั้ง ครั้งเดียวที่เต็มที่ในวันสุดท้าย คือ วันที่พระเจ้าเผยพระวจนะ 3เรื่อง ผ่าน 3 คน ที่ฟังดูอาจไม่เกี่ยวกัน แต่คงมีแค่ผมกับ "ขิง" ที่รู้ว่า พระเจ้า พูดหนุนใจยืนยันกับผมอย่างชัดเจน ทั้งในเรื่อง งาน การทรงเรียก และ คู่ครอง
ไว้วางใจพระเจ้ากันต่อไป
ค่ายรอบ 3 จับพลัดจับผลู ไปเป็น ผู้จัดการร้านได้งัยไม่รุ แต่ก็เป็นไปแล้ว
ไม่รุยอดขายจะเป็นงัยบ้าง แต่เท่าที่ประเมินคร่าวๆ ดูเหมือนพระเจ้าจะอวยพร ให้ได้ตามที่ตั้งเป้าหมายเอาไว้
จากตอนแรกที่เครียดมากๆ ว่าจะไม่มีใครมาช่วย ได้เอก และน้องๆที่เชียงใหม่มาช่วย น่ารักมาก (ต้องกราบขอบพระคุณ อ.เปรม เป็นอย่างสูงนะครับ) ไม่ว่าจะเป็น น้องต้อย น้องต้า น้องเกรท น้องพริมเล็ก น้องพริมใหญ่ น้องอ้อม น้องแมกซ์ และอีกหลายๆน้อง ขอโทษด้วยที่จำชื่อได้ไม่หมด น้องๆสุดยอดมากครับ
พระเจ้าไม่เคยมาสาย
มีเหตุการณ์หนึ่ง วันโฮปเกมส์ ขณะที่เรากินข้าวอยู่แถวสนามกีฬา... ฝนตก
เรากลับมาที่ศูนย์ประชุมด้วยความเป็นห่วงร้าน ก็เลยกลับมาดู ปรากฎว่า พื้นถนนแห้งสนิท ลองขับรถสำรวจดูรอบๆ อยากจะบอกว่า ฝนตกเป็นหย่อม แค่รอบสนามกีฬาเท่านั้นเอง เหมือนจะลองใจว่าจะ จงรักภักดีอยู่ร่วมแข่งกีฬากันให้จบก่อนหรือป่าว
พระเจ้าไม่ทรงครอบครองเท่านั้น ทรงเจาะจง อีกด้วย
กลับมาจากออกร้านที่ขอนแก่นไม่ทันได้พัก งานเปิดตัวรายการ นิยมกล้อง ก็วางเด่นเป็นสง่าให้พวกเราเข้าไปรุมกันจัด
ก็เข้าใจนะ สำหรับความมือใหม่ ของหลายๆฝ่าย โดยเฉพาะฝ่ายโปรแกรม แต่ถือว่าสอบผ่านแหล่ะ
ชวนให้คิดถึงสมัยมัธยม ตอนจัดงานสมานมิตร เข้ามหาลัยมาก็มีงานเฟรชชี่ ที่โบสถ์นี่ก็สารพัดจะค่าย
ชีวิตเราก็ถูกสร้างขึ้นที่นี่แหล่ะ ทำค่ายทีไร ไม่อุปกรณ์ สวัสดิการ ก็โปรแกรม เป็นมันอยู่แค่เนี้ย
พระเจ้าทรงฝึกปรือ
มีคนแซวว่า ตั้งแต่เข้ามาทำงานที่นี่ เจอแต่งาน event คิดดูแล้วก็จริง ยิ่งนึกถึงชีวิตที่ถูกเตรียมมา ท่าทางจะได้เป็นเจ้าพ่อevent ซะละมั้ง 555
งานนี้ก็ได้รับพรหลายอย่าง ชนิดที่เรียกว่าไม่คิดไม่ฝัน ทั้งเรื่องคน เรื่องกระเป๋า แน่นอนเรื่องโน้ทบุ๊คด้วย (งานนี้เจ้าของเคลมมาว่าค่าซ่อมหมื่นหก โอว พระเจ้า)
พระเจ้า ทรงจัดให้
แต่ไม่ว่าจะเนิ่นนานอย่างไร 1000วันอันแสนเนิ่นนานของมนุษย์ ก็เป็นเพียงเวลาสั้นๆของพระเจ้าเท่านั้นเอง
ขอบคุณมากครับ
พระเจ้าผู้น่ารักของผม
No comments:
Post a Comment