อารมณ์คนโสด...

ลดความรักลงซักนิด แล้วใช้ชีวิตตามที่ควร...
ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ ทั้งต่อเขาและตัวเราเอง...

เฮ่อ ดั่งอุทกหลั่งล้นหลากหลาย....

มีคนเคยถามว่า ผมชอบผู้หญิงแบบไหน ...ผมคิดว่า นี่เป็นหนึ่งในคำถามที่ตอบยากมากสำหรับผม
เมื่อก่อนจะไม่ค่อยตอบ เพราะไม่รู้จะตอบยังงัย จนหลายคนพาลคิดเอาว่า ขอให้เป็นผู้หญิงมาเถอะ ไอ้อาร์ทธชอบหมด...แป่ว

หลังๆมา(แม้จะไม่มีคนมาถาม)ผมตอบคำถามนี้ได้แล้วหล่ะ (ดีใจจัง) ผมชอบผู้หญิงที่เป็นตัวของตัวเอง มีความเชื่อมั่นต่อตัวเองและนบนอบเชื่อฟัง เข้มแข็งและอ่อนโยน คิดเป็นและลงมือทำ จริงจังและอารมณ์ดี ที่สำคัญต้องรู้ตัวว่า ตัวเองเป็นคนหน้าตาดี
รับไม่ไหวจริงๆกับผู้หญิงที่ทะเล่อทะล่า ไม่รู้จักกาละเทศะ คิดถึงแต่เรื่องของตัวเอง โง่แล้วอวดฉลาด เจ้าชู้ ขี้โกหก รักสนุกจนเกินเหตุ ที่สำคัญมองไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง

เคยนั่งคิดว่าอยากมีภรรยาเเบบไหน คิดไปคิดมา สุดท้ายนะ ขอให้เป็นคนที่รักกัน เชื่อใจกัน ตกลงใจจะร่วมทางเดินของชีวิตที่เหลือไปด้วยกัน จะช่วยกันประคับประคองชีวิตของกันและกันไปให้ถึงจุดหมายที่เราต่างคนต่างฝันไว้ร่วมกัน

ถ้าจะให้ดี อย่างน้อยก็ขอให้เข้าใจอารมณ์และความคิดของผมบ้าง
...อยากได้หญิงไทยเชื้อสายจีน(ที่หน้าตา สีผิวและนิสัย) สวย ฉลาด มีชีวิตที่พัฒนาตัวเองไปได้เรื่อยๆ

อยากมีชีวิตที่จะได้อยู่ใกล้ชิด เพื่อเรียนรู้จักกันมากขึ้น กับเธอคนนั้น (คนไหนก็ไม่รุ) ...คนที่จะเป็นคู่ชีวิตของผม

ยิ่งคิดอยากจะแต่งงานมากเท่าไหร่ ก็ดูเหมือนจะต้องนั่งทำใจอยู่คนเดียวมากขึ้นเท่านั้น... เฮ่อ...

จะเป็นไปได้ไหมหนอ... ที่เส้นทางชีวิตของเราจะมาเกี่ยวข้องกันอย่างเป็นธรรมชาติ ให้ดูเหมือนเป็นความบังเอิญจากเจตน์จำนงแห่งสวรรค์ เพื่อให้เราต่างเป็นเพียงผู้ตอบสนอง ก่อเกิดเป็นความมั่นใจที่หนักแน่นมั่นคงยิ่งกว่าความรู้สึกชอบพอแห่งใจที่เราสองต่างมีต่อกัน