ในเวลาที่เหมาะสม...

จริงๆแล้ว วันนี้เวลานี้ ผมน่าจะกำลังแจกของขวัญให้เด็กๆอยู่บนดอยที่แม่ฮ่องสอน...

วางแผนกันมาหลายสัปดาห์แล้วว่าวันเด็กปีนี้ จะไปร่วมสร้างรอยยิ้มให้เด็กบนดอย แต่เมื่อวันอังคารได้งานด่วนมาชิ้นหนึ่งที่คงต้องทำวันหยุดแน่ๆ ทำงัยดีหว่า กำลังคิดๆอยู่ โต้โผร่วมก๊วนก็ตกมอไซค์ซะงั้น ทริปนี้ก็เลยต้องเลื่อนไปก่อน

เมื่อเย็นเชิญพี่กอล์ฟกะพี่หม่อมและขิง ไปกินข้าวเย็นกัน คิดมาตั้งนานแล้วว่า ถ้าทำงานแล้วอยากจะเลี้ยงข้าวพี่เขาซักมื้อ ก็ได้กินได้คุยกันสนุกสนาน เป็นที่เอนจอยอี้ทติ้งกันไป

พี่กอล์ฟยังเป็นพี่ที่น่ารักและเป็นผู้นำที่น่านับถือเหมือนเดิม ก็ได้คุยกันหลายต่อหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องเด่นของคนวัยหนุ่ม 555!

หลังจากแยกย้ายกับพี่เขาแล้ว ก็ไปนั่งคุยกะขิงต่อที่เดิม คุยกันจนหนำ ขิงก็ขึ้นพี่แท็กกลับบ้าน เราก็ว่าจะขึ้นเหมือนกัน แต่ไม่ยอมมีใครมา แค่คลองเตย จากสีลมนั่งตดยังไม่ทันหายเหม็น แต่เพราะว่าคงใกล้เกิน แทกซี่เลยไม่อยากรับ เพราะช่วงตี2 เป็นช่วงอุ่นหนาฝาคั่งของคนต้องการแทกซี่

ก็แอบบ่นๆอยู่ในใจ ถ้าไม่ต้องแบกงาน2แฟ้มใหญ่ๆกลับมาทำ คงเดินกลับบ้านไปแล้ว แต่อีกความคิดนึงก็รู้สึกดี เสียดายตังค์ค่าแท็กซี่ คิดอยู่ในใจว่าเดินไปขึ้นสาย4 ก็ได้ มีทั้งคืน แต่จะมาเมื่อไหร่ไม่รู้นะ

เดินเกือบๆถึงป้ายรถเมล์ สาย4ก็มา วิ่งเบาๆก็ได้ขึ้นรถ ลมพัดเย็นนั่งสบายกายสบายใจเพราะประหยัดตังค์ได้กว่า30บาท...

นั่งเพลินๆคิดถึงเรื่องต่างๆที่คุยกันตั้งแต่เย็นที่นั่งกินข้าวกับพี่กอล์ฟยันคุยกับขิงจนดึกดื่น เหตุการณ์เมื่อกี้เหมือนจะเป็นอีกครั้งที่พระเจ้าส่งมาสนับสนุนเป็นบทสรุป สำหรับ6ชั่วโมงที่คุยกันมา...

กับบางเรื่อง กับบางคน เราผิดหวัง เราเสียใจ เราไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร เราพยายามหาคนผิด พยายามหาคนมาเป็น(แพะ)ผู้ที่ต้องรับผิด(ไม่มีรับ)ชอบ แต่ถ้าเราเปิดใจให้กว้างสักหน่อย เราจะรู้ว่าพระเจ้าทรงดูแลเราอยู่ แม้แต่ในสถานการณ์แห่งความผิดหวัง อาจเป็นเพราะเราผิดเวลาของพระเจ้าอยู่ก็เป็นได้ เรียกแท็กซี่ตั้งหลายครั้งหลายคัน ไม่มีไป เดินถึงป้ายปุ้บ รถเมล์มาปั้บ

กับบางเรื่อง กับบางคน เราคิดว่าคงต้องใช้เวลานาน (อาจจะ นานแสนนาน สำหรับความคิดบางคน) แต่จริงๆแล้วมันอาจจะแป้บเดียวก็ได้ บางเรื่อง บางคนว่าต้อง 2 ปี บางคนว่า 3 เดือนเร็วไป มนุษย์จะกล้าตั้งตนขึ้นชี้ถูกชี้ผิดแทนพระเจ้าเชียวหรือ

การเชื่อว่าพระเจ้าทรงรักเรามาก และ(พยายามช่วยเรา)ให้ได้รับสิ่งที่ดีสุดในชีวิตเสมอ จะเป็นรากฐานที่สำคัญของการมีใจขอบพระคุณพระเจ้า การมีทัศนคติด้านบวก การมีความหวังและพลังใจ และความสามารถที่จะอดทนฟันฝ่าอุปสรรคจนผ่านพ้นไปได้

พระเจ้าครับ ขอให้ผมได้รู้จักกาลและเวลาของพระเจ้ามากขึ้นนะครับ และในแต่ละช่วงชีวิตขอพระเจ้าช่วยให้ผมได้เห็นองค์ประกอบของชีวิตอย่างครบถ้วนนะครับ

ผมคิดว่า สำหรับความสัมพันธ์ของชายและหญิง 2 คน น่าจะเกิดขึ้นร่วมกัน หลังจากที่แต่ละคนมีพัฒนาการของ character ที่มั่นคงระดับหนึ่งแล้ว อย่างอื่น เพิ่มเข้า เอาออกทีหลังได้ แต่เรื่อง คุณลักษณะนี่ เรื่องใหญ่ ยังไม่นับรวมอีก2เรื่องใหญ่ ความรักความห่วงใยที่มีต่อกัน (อันนี้มีผลต่อ ความรู้สึก "เต็ม") และเรื่องทิศทาง เป้าหมาย ความฝันของทั้งคู่

ตอนนี้ก็เลยได้แต่บอกพี่กอล์ฟไปว่า ไม่มีอะไรพี่ มองๆอยู่ ยังไม่ถึงเวลาของผมครับ อีกนิดนึงพี่ อีกนิดนึง... จริงๆนะ ผมคิดอย่างนี้จริงๆ รอให้ถึงเวลาของเราดีกว่า ใจเย็นๆ ไอ้อาร์ทธเอ้ย เหอ เหอ!