next step

วันนี้เป็นวันดีอีกวันหนึ่ง (จริงๆก็ดีทุกวันแหล่ะ)

ระหว่างที่กำลังนมัสการพระเจ้าอยู่ เราก็มีคำอธิษฐานกับพระเจ้า (กึ่งๆเป็นถ้อยคำหนุนใจตัวเอง)ว่า พระเจ้าทรงนำเราทีละก้าว ก้าวต่อก้าว แค่ทีละก้าวเท่านั้น แต่เพียงครั้งละก้าว ก็นำเราให้เติบโตขึ้นมาไกลจากที่เดิมมาก..

..นึกถึงตอนไปปีนเขา อยู่ข้างล่างมองขึ้นไปข้างบนก็ดูสูง เกิดความคิดว่าจะขึ้นไปถึงได้ไหมหนอ แต่ถ้ากลัวก็คงจบกันตรงนั้น จริงๆเราแค่เดินทีละก้าว ถ้าไม่แพ้ใจเลิกเดินไปซะก่อน เราสามารถขึ้นไปถึงได้แน่นอน..เอเมน

อีกสาเหตุหนึ่ง ก็คือ เหมือนกับการเคลื่อนไหวไปกับพระวิญญาณบริสุทธิ์ของเรากลับคืนมาแล้ว พอนมัสการๆไป เรารู้สึกได้ว่าพระเจ้าดลใจให้ไปทาง ความยินดี สักพักนึง ผู้นำก็มาทาง ความยินดี พอเราตามพระเจ้าไปต่อทางความรักและพระคุณ อีกสักพัก ผู้นำนมัสการก็นำที่ประชุมมาทางเดียวกัน แล้วพระเจ้าก็หนุนใจส่วนตัวใน สดุดี 68 3-7 จนสุดท้าย ก็ เพลง องค์พระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ เพลงพิฆาตประจำตัว และแน่นอนว่าจบด้วยคำเผยพระวจนะ (ผ่านพี่กอล์ฟ เจ้าประจำ) พระเจ้าให้เห็นภาพของคนที่นอนซุกตัวด้วยความกลัวอยู่หลังก้อนหิน..คุ้นๆมะ ลองอ่านเรื่อง มังกรกายสิทธิ์ ดิ

จะบอกว่า ตอนนี้เรื่องที่กลัวที่สุดคงเป็นเรื่องการเริ่มต้นความสัมพันธ์ ยอมรับตรงๆว่ากลัวเจ็บอีก ทั้งๆที่ก็รู้ว่า เมื่อก่อนเราเจ็บเพราะพึ่งพาวิธีคิด วิธีการแบบมนุษย์ พระเจ้าก็บอกในใจเสมอว่า เพียงแต่ไว้ใจพระเจ้า ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ก็ยังขยาดอยู่ดี แม้ว่า ถึง ณ เวลานี้ จากร้อยเหลือ 4 และเหลือเพียง 1 แล้วก็ตามที...

แต่พระเจ้าพูดขนาดนี้แล้ว กลับใจครับ และก้าวต่อไป ให้พระเจ้าเข้ามาเติมใจให้เต็มร้อย กล้าที่จะก้าวไปกับพระเจ้าเท่านั้น พระเจ้าครับ ช่วงเวลาที่เหลืออีกประมาณ 3 เดือนนี้ ขอพระเจ้าทรงฟื้นฟูชีวิตผมกลับมาอย่างเต็มที่นะครับ ขอพระเจ้าทรงช่วยเหลือให้ผมกล้าที่จะเดินออกจากคุก เดินออกมาจากการกักขังตนเองหลังจากที่ได้รับการปลดปล่อยแล้ว ขอพระเจ้ายกชูผมขึ้นตามที่พระองค์ทรงเห็นสมควรนะครับ สุดท้าย ถ้าใช่คนนี้จริงๆ ขอพระเจ้าทรงรักษา เธอ ไว้ให้กับผมด้วยนะครับ ผมขอเลือกที่จะใช้วิธีที่คนชอบธรรมเขาทำกันนะครับ ไม่ว่าจะได้รับผลอย่างไร ผมจะขอบพระคุณพระเจ้าครับ

ขอให้ผมเห็นจริงๆนะครับ ทั้งเรื่อง ชุมชน และ เธอคนนั้น ใน 3 เดือนนี้นะครับ

นึกๆแล้วก็สั่นเหมือนกันนะ เวลาที่เราจะเลือกอะไร และรับผิดชอบกับการเลือกของเราไปตลอดชีวิตเนี่ย ดีแล้วล่ะ พระเจ้าถึงให้เราเดินตามพระองค์ทีละก้าว ทีละก้าว... ไปตลอดชีวิต