พระพร...

เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ไปร่วมออกร้านในงานเทศกาลคริสเตียน
ด้วยความที่ไปช้า พื้นที่ตั้งร้านของเราจากร่วม 3 เมตร จึงเหลืออยู่เพียงเมตรเดียว อีกทั้งถูกขนาบข้างด้วยร้านใหญ่ทั้ง 2 ด้าน
แม้จะพยายามอย่างสุดความสามารถ ที่จะทำให้ร้านเป็นที่โดดเด่นขึ้นมา แต่ก็ยังกลืนอยู่ดี
เหลือบไปเห็นบริเวณเวิ้งว่างร้างเปล่า ที่ดูอยู่นอกอาณาบริเวณที่ตั้งออกร้าน จิตใจได้รับการเร้า ก็เลยย้ายไปตั้งที่นั่น ขอบอกว่า โดดเด่นเป็นสง่า เนื่องด้วยห่างไกลจากร้านอื่นเหลือ (ถ้าเคยไปอิมแพค เห็นเสาต้นใหญ่ๆ พึงรู้ว่า ร้านของเราจัดวางของไว้ครึ่งเสา)
เมื่อความมืดมาเยือน เราจึงพบว่า สถานที่ที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้เรา เต็มไปด้วยแสงสว่างของดวงไฟ โดยที่เราไม่ต้องเปิดเพิ่มเลยซักดวงเดียว ร้านค้าอื่นๆ ต่างค่อยๆทยอยย้ายกันมาเปิดข้างๆเรา...

เราพบการจัดเตรียมอย่างครบถ้วนเกินความเข้าใจได้ในความบกพร่องของเราเสมอ...

ในงานนี้ มีวงดนตรีวงหนึ่งที่เผยพระวจนะพยากรณ์ถ้อยคำของพระเจ้า อย่างแม่นยำชัดเจน ฟังเพื่อนพ้องน้องพี่หลายคนที่ได้รับการเปิดเผย ก็ใคร่อยากรับฟังบ้าง วันที่มีโอกาสเข้าไปฟัง ก็ตั้งใจว่าคงนั่งอยู่ได้แค่ประมาณ 15 นาที นั่งอยู่จนถึงเวลาที่คิดไว้ จะลุกไปอยู่แล้ว พระเจ้าก็เร้าใจให้นั่งอยู่ต่อ แต่ด้วยความที่คืนก่อนนั้นไม่ได้นอน ก็เลยนั่งฟุบลงไป
เขาก็เรียก บอกว่า
God give you the great call, you have 2 ways to choose by yourself. the easy way and the difficult way. the difficult way will bring the bless from God for you....... and your family.
นั่งจดๆได้ซักพักกำลังจะฟุบต่อ อีกคนก็เรียกอีกครั้ง
i see you have the humble spirit. and God so pround in you. one day God will raise you up. Keep in humility when you be promoted.
หมดคำถามที่ค้างคาใจ คิดว่า คงต้องเขียนบล็อครวมคำพยากรณ์ในชีวิตสักครั้งละมั้ง

ยอมแล้วครับ...

สุดท้าย เป็นอีกครั้งที่ได้เรียนรู้ว่า การให้เป็นเหตุให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ
ตั้งแต่งานที่ BEC ผมเห็นร้านข้างๆเขาเอาเสื้อแนวๆวัยรุ่นหน่อยๆมาขาย เห็นอยู่ลายนึง ช่างโดนใจ ช่างเหมาะเจาะกับความเป็นตัวเราเสียนี่กระไร คิดอยู่ว่า จะซื้อไปใส่เองให้ได้ สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อ
แต่ขอบคุณพระเจ้า เขาตามมาให้เราซื้อถึงที่ อิมแพค
ตอนอยู่ที่ร้านเสื้อ ด้วยความที่ใกล้วันเกิดน้องคนหนึ่ง นึกถึงเธอแล้ว ก็คงไม่มีเสื้อลายไหนที่จะเหมาะกับเธอไปมากกว่าลายที่เราชอบ ที่สำคัญ สำหรับไซส์(ที่น่าจะเหมาะกับ)เธอ เหลือตัวสุดท้าย ตัวเดียวเท่านั้น
ก็คิดว่า เด่วหาลายอื่นให้ตัวเองก็ได้ แต่ลายอื่นที่ชอบไม่มีอีกแล้ว บางตัวลายได้แต่ไซส์หมด ดูเหมือนว่า มีอีกทางให้เลือกก็คือซื้อลายเดียวกัน แต่คิดแล้วก็อาจจะไม่เหมาะ จะกลายเป็นการชี้เป้าไปโดยไม่จำเป็น ก็เลยตัดใจซื้อตัวเดียว เพื่อมาให้น้องเขา (หลังจากที่รื้อคุ้ยกองเสื้อผ้ากระจุยกระจายอย่างยุ่งเหยิงเป็นที่สุด)
เห็นรอยยิ้ม และความดีใจของคนรับแล้วก็มีความสุขใจดี (หวังว่าคงจะใส่ได้พอดีนะ)

เรื่องกล้องอุปกรณ์ไปเนปาล สุดท้าย ก็เป็นความผิดพลาดของ แคนนอนเอง ที่ลงรายการผิด และหยิบอุปกรณ์ให้ดูผิด ทำให้เราวุ่นวายพักใหญ่ สุดท้ายก็ขอโทษกันไป

มีธนาคารโทรมาเสนอเงินให้กู้ในวงเงินประมาณราคาโน้ตบุ้ค ก็เลยลองส่งเรื่องไปดู อาจจะได้ตังค์มาซื้อโน้ตบุ้คทันงานคอมมาร์ตครั้งนี้ก็ได้

สุดท้าย วันนี้ ไปแจกใบปลิวคำพยานชีวิตที่สีลม ได้เจอรุ่นน้องที่กลุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นน้องที่ค่อนข้างสนิทด้วย ดีใจจริงๆ หลังจากที่นึกถึงเพื่อนที่มหาลัย และอธิษฐานเผื่อมาได้ซักระยะ ก็มี เวลา ที่ได้เจอกัน เชื่อว่า ความรอด คงเป็นพระพรที่สำคัญ สำหรับชีวิตของเขาต่อไป

อธิษฐานขอบพระคุณพระเจ้ากันต่อไปสำหรับพระพรที่ได้รับมาแล้ว และกำลังจะมาถึง ขอบคุณพระเจ้าครับ ^^