แรกเรื่องเริ่ม

...แล้วปีใหม่ก็มาเยือนอีกครั้ง เป็นอย่างนี้มา 30 ปีแล้ว เหมือนจะเตือนใจตัวเองให้รู้ว่า ชีวิตต้องก้าวต่อไป ถึงเดือนมกราคมทีไร ก็ปีใหม่ทุกที ทว่าแต่ละมกราคม ไม่เคยเหมือนเดิม

ผู้คนเปลี่ยนหน้าเปลี่ยนตาหมุนเวียนมาเจอ มีบ้างบางคนที่หน้าตาเหมือนเดิม แต่เธอไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว
หัวใจก็ยังดวงเดิม ยังเจ็บเหมือนเดิม แต่ก็ดีขึ้นนะ จากวันนี้ไป จะดูแลหัวใจตัวเอง เผื่อจะมีคนที่เขาเห็นคุณค่า จะได้ให้ใจที่เต็มด้วยรักแก่เขา ไม่ใช่ใจวิ่นๆแหว่งๆ

พระเจ้ายังเหมือนเดิม ผมยังไปโบสถ์เหมือนเดิม แต่โบสถ์ก็เปลี่ยนไปแล้ว (ดูเหมือน... ยังมีคนไม่ยอมเข้าใจ และพยายามจะคิดเหมือนเดิม และทำเหมือนเดิมอยู่นะ)

สิ่งที่ตั้งใจไว้เมื่อปีที่แล้ว ยังทำไม่สำเร็จเหมือนเดิม แต่ก็เข้าใกล้เป้าหมายมากขึ้นนะ เหลืออีกไม่กี่ตัวก็จะเรียนจบซะที ที่สำคัญ ตอนนี้ก็
เข้าสู่ภาวะปกติ ของมนุษย์ขึ้นเยอะนะ

ยังเชื่อในความรักเหมือนเดิม แม้กับคนแรกของหัวใจที่กล้าพูดว่านั่นคือความรัก ได้ผ่านพ้นไปแล้ว แม้จะไม่ใช่ความรักครั้งสุดท้ายอย่างที่ฝันไว้ แต่ก็หวังว่าหัวใจตัวเองจะยังมีแรงพอที่จะกล้าเปิดใจรักใครอีกซักครั้ง

กลางคืนกำลังล่วงไป รุ่งอรุณกำลังใกล้เข้ามา... จะดีสักแค่ไหนนะ ถ้าทุกเช้าที่ลืมตาขึ้นมาเหมือนเดิม ผมจะได้เห็นความรักของผมในดวงตาของใครอีกคน


“เรื่องราว” เป็นคำที่ผมชอบมาก หากจะให้หาคำมาอธิบายปีที่แล้ว หรือชีวิตในช่วงที่ผ่านมา ทั้งจากที่ได้พูดคุยเรื่องราวความรัก (ของคนอื่น) กับน้องคนหนึ่ง “เรื่องราวระหว่างกันของเขา มันเยอะไงพี่” ...ใช่สินะ เหมือนเมื่อสอง-สามปีก่อน มีคนถามผมว่า แปดปีเชียวนะ จะเลิกจริงๆเหรอ แล้วก็จากที่ไปดูหนังเรื่อง Australia อีก “คนที่หัวใจไม่มีความรัก เขาจะไม่มีชีวิต ไม่มีความฝัน ไม่มีเรื่องราว”

ที่บอกว่าชอบคำนี้ เพราะว่า ช่วงเวลาที่ผ่านมา ชีวิตผมมันไม่มีเรื่องราว มันแค่ดูเหมือนจะมี ด้วยผมพยายามจะทำให้มันมี แต่ผมก็รู้ตัว มันไม่ใช่ เรื่องราว มันเป็นเพียง ประสบการณ์ ที่ถูกเก็บเอาไว้บรรเทาความตายด้านของความรักในชีวิตผม เท่านั้น

เกือบตลอดทั้งปีที่บอกพระเจ้าว่า ผมอยากจะมีความรักจริงๆ อยากจะมีชีวิตจริงๆ อยากจะมีความฝัน อยากจะมีเรื่องราว... อีกครั้ง

ขอบคุณพระเจ้าที่ทรงรื้อฟื้นความรักของพระองค์ขึ้นในหัวใจของผมอีกครั้ง ขอบคุณที่ทรงส่องประกาย “พลังแห่งแสง” ของพระองค์เข้ามาในใจที่รกร้างมืดทึบของผม ขอบคุณล่วงหน้า สำหรับชีวิต สำหรับความฝัน สำหรับ “เรื่องราว” ที่กำลังจะเกิดขึ้น

ผม... กำลังจะดีขึ้นแน่ๆครับ ผมสัญญา

ป.ล. ตั้งใจแต่แรกว่าจะเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องสุดท้ายของปี แต่คืนสุดท้ายของปี ออกไปหาหมอมา คนเยอะแยะเต็มถนนไปหมด กลับบ้านมาไม่ทัน ก็ขอยกยอดมาเป็นเรื่องแรกของปีแทนละกันนะ