ครั้งหนึ่งในความทรงจำ... คุณเชื่อเรื่องโชคชะตามั้ย

คุณเชื่อเรื่องโชคชะตามั้ย
คุณตาคนหนึ่งบอกผมว่า “โชคชะตา คือการสร้างสะพานไปหารักแท้”
แม้ผมจะเป็นคนหนึ่งที่เชื่อว่า รักแท้ มีจริง
แต่ผมก็ยังไม่เคยพบเห็นว่ารักแท้เป็นอย่างไร
ผมเพียงแต่เคยเห็นแต่ในหนัง
ได้เห็นถึงเรื่องราวบังเอิญของพระเอกกับนางเอก ที่เดินสวนกัน
แต่ต้องเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้มองไม่เห็นกันบ้าง
หรือคนนึงเอาแต่เลี้ยวซ้าย อีกคนเอาแต่เลี้ยวขวา หรือแม้แต่พลาดเพียวเสี้ยววินาที จนอดขึ้นรถไฟขบวนเดียวกัน
บางคู่ก็จบด้วยความสุขสมหวังในรัก...แท้ แต่บางคู่ก็จบลงด้วยการใช้ชีวิตในต่างทางที่แต่ละคนพอใจ
ตามแต่บทภาพยนตร์ที่ถูกเขียนขึ้นมา ชีวิตจริงคนเราไม่ใช่บทภาพยนตร์ที่ถูกเขียนไว้อยู่ก่อนแล้ว แล้วให้เราสวมบทเป็นนักแสดงเล่นไปตามบท
ชีวิตไม่ใช่รายการเกมโชว์ในแบบชีวิตจริงที่กำลังฮิตกันอยู่ ชีวิตจริง เราเป็นทั้งคนเขียนบท ผู้กำกับ และเป็นทั้งนักแสดง
เราต่างร่วมใช้ชีวิตอยู่ในกองถ่ายฯขนาดใหญ่ ที่ๆทุกคนล้วนเป็นพระเอก นางเอก ของภาพยนตร์ชีวิตที่ตัวเองกำลังแสดง
ชีวิต มีเส้นทางเป็นร้อยเป็นพันให้เราเลือกเดิน ทุกๆการเลือก 1 ครั้ง ก็จะพาเราไปสู่เส้นทางใหม่ๆที่ต่างกัน ซึ่งบางครั้ง ก็ไกลขึ้นทุกทีๆ จากจุดหมายปลายทางที่เราตั้งใจไว้เมื่อเริ่มเดิน
แต่ไม่ว่าอย่างไร ทุกเส้นทางหลังการเลือก ก็จะมีประสบการณ์แห่งชีวิต สอนเราให้เรียนรู้และเติบโตขึ้น เพื่อให้เราได้เดินเข้าใกล้จุดหมายของเราแต่ละคนมากขึ้น
คนที่เรียนรู้ได้ไวกว่า ก็จะเติบโตมากกว่า และก็จะเข้าใจมากกว่า และคงไม่ยากที่จะรู้จักใช้ชีวิตเดียวบนโลกใบนี้ เพื่อสิ่งที่ไม่ใช่เพียงเป็นเรื่องอนิจจัง
ความสุขที่แท้จริงของคนเราอยู่ตรงไหนกัน ผมคนหนึ่งล่ะที่เคยถามตัวเอง
ชีวิต เป็นเรื่องของจุดหมายปลายทาง หรือเป็นเรื่องของการเดินทาง
ชีวิตเป็นเรื่องของโชคชะตา ฟ้าลิขิต หรือ น้ำมือของเราเอง

บางที...เราอาจจะเจอ รักแท้ ของเราอยู่ทุกวัน
เพียงแต่เราไม่รู้จักหัวใจของตัวเอง ไม่รู้จักพอ
คิดแต่จะรอให้ “รักแท้” วิ่งมาชน
รักแท้ อาจจะเคยกินข้าวกลางวันกับเรา
เคยยิ้มให้เรา เคยร้องไห้กับเรา
เคยหัวเราะกับเรา เคยกระซิบความลับให้เราฟัง
เคยช่วยเรายกของ เคยซื้อขนมมาฝาก
เคยเตือนเราตรงๆจนหน้าชา หรือเคยแม้แต่กัด...แซวเราแรงๆต่อหน้าประชาชน จนเราอาย...
คนที่กำลังรอ อาจจะลืมคิดไปว่า “รักแท้” ของเรา ก็อาจจะกำลังรอเราอยู่ก็ได้
...รอกันไป...รอกันมา...
แม้หากว่าโชคชะตามีจริง และเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดไว้แล้ว แต่เชื่อเถอะว่ามันจะไม่มีทางเกิดขึ้นจริง ถ้าเราไม่ลงมือสร้างสะพานไปสู่จุดหมายปลายทางแห่งโชคชะตานั้น
และถ้าคุณไม่ได้คิดเหมือนคุณตา.... คุณก็สร้างสะพานไปหาอย่างอื่นสิ
ชีวิตคนเรา มีแต่เรื่อง ความรัก อย่างเดียวเสียเมื่อไหร่ล่ะ จริงไหม

17 เมษายน 2005