มีใครไปดูหนังเรื่อง "the village" มาแล้วบ้าง
เมื่อ 2- 3 วันก่อน ได้มีโอกาสไปดูหนังเรื่องนี้ ได้ข้อคิดบางอย่าง อยากเล่าให้ฟัง
โดยส่วนตัว ผมชอบผู้กำกับอยู่แล้ว (เอ็ม ไนท์) หนังเขา เป็นหนังที่ดูแล้วเต็มอิ่มทางความรู้สึกดี และเขาเป็นคนที่แม่นยำในความรู้สึกของคนนะ ผมคิดว่างั้น (sixth sense, unbreakable, the sign)
เรื่องนี้ก้อคล้ายๆเรื่องที่ผ่านๆมา ผมไม่เล่านะครับ ว่าหนังดำเนินเรื่องยังงัย อยากรู้ต้องไปดูเอง เอาเป็นว่า เขาเล่นกับความกลัวในใจคนละกัน
คนเรามักจะพยายามไม่ทำในสิ่งที่เราอยากทำ เพราะเรากลัว...ทำนองกลับกัน บางครั้งเราก้อพยายามทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เพียงเพื่อให้เรารู้สึกว่า เราไม่กลัวนะ (แต่จริงๆ เราก้อกลัว)
วิธีที่ง่ายที่สุดในการชนะความกลัว คือ ทำในสิ่งที่ควรทำ ทำในสิ่งต้องทำ ทำในสิ่งที่ใจรัก คิดถึงคนอื่น คิดถึงผลที่จะเกิดขึ้นจริงๆ เพราะทันทีที่เราคิดถึงตัวเราเอง เรากำลังเชื้อเชิญความกลัวเข้ามาในใจเรา
ความรักเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ ความหวังเป็นกำลังที่อัศจรรย์
แม้คนที่ไม่กลัวอะไรเลย ก้อยังกลัวในสิ่งที่เขาควบคุมไม่ได้ นั่นคือ สวัสดิภาพของคนที่เขารัก
สุดท้าย...ไม่ว่าเราจะพยายามหนีปัญหาอย่างไร สุดท้ายเราก้อต้องเผชิญหน้ากับมันอยู่ดี ทางเดียวที่จะหลุดพ้นจากความเจ็บปวดในอดีต คือการวิ่งไปตามเส้นทางแห่งรัก เส้นทางแห่งความหวัง
บางคนดูแล้ว อาจรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้ไม่มีอะไร แต่ลองดูอีกทีสิครับ แล้วคุณจะพบว่า เดอะ วิลเลจ เป็นหนังฟอร์มใหญ่จริงๆ ผมไม่ได้โม้...นะ
อยากฝากไว้ครับ เมื่อเราทำอะไรลองตรวจสอบใจของเราดูว่า ทำด้วยรัก หรือทำเพราะกลัว หากว่าทำเพราะกลัว ต้องรีบกลับตัวกลับใจนะครับ อย่ายอมปล่อยให้ด้านมืดครองใจเราครับ รักษาใจเราไว้ให้เต็มด้วยแสงสว่างนะครับ
สุดท้ายก่อนจากกัน ขอทิ้งท้ายว่า ในความรักย่อมไม่มีความกลัว ความรักย่อมจะผูกพันทุกอย่างไปสู่ความสมบูรณ์แน่นอนครับ
2 กันยายน 2004
No comments:
Post a Comment